مرحوم میرزا اسماعیل دولابی:
هر وقت در زندگیات گیری پیش آمد و راه بندان شد،
بدان خدا کرده است؛ زود برو با او خلوت کن
و بگو با من چه کار داشتی که راهم را بستی؟
هر کس گرفتار است، در واقع گرفته ی یار است.
پ.ن: خدایا نیاز به خلوت کردن دارم،
جلویم را بگیر
از پنجره روزگار به درخت عمر که مینگرم / خوش تر از یاد خداوند ثمری نیست